Geen derde zege voor Joost Luiten. Na een 74 werd hij gedeeld tweede in het Iers Open.
Natuurlijk, het is een uitstekend resultaat en een fraaie vierde top-15 plaats in de laatste vijf toernooien. Natuurlijk, Luiten stijgt flink op de Order of Merit en op de wereldranglijst zal hij naar ongeveer de zeventigste plaats klimmen.
Maar wie als leider aan de laatste ronde begint, zal hebben gedroomd van de overwinning. En die droom kwam in Ierland niet uit, al was de tweede plaats in dit sterke veld het zoveelste bewijs dat Joost Luiten heel veel progressie heeft gemaakt en alleen nog maar beter kan worden. Ga maar na: een zege en vier top-15 plaatsen in de laatste zes wedstrijden. Een reeks waar Luiten tevreden mee mag zijn, maar waarschijnlijk nog niet is. Zoals een echte topsporter betaamt zal hij alleen maar beter en meer willen.
'Dit is een toernooi geworden dat Paul Casey heeft gewonnen, op eigen kracht', zei Joost Luiten na de prijsuitreiking. 'Wie onder deze omstandigheden een 67 laat noteren, is de verdiende winnaar. Voor wie de laatste ronde op tv heeft gezien: je kunt maar half vermoeden hoe moeilijk spelen het vandaag was.'
De laatste ronde had inderdaad zeer zware omstandigheden. Er was veel wind en soms "torrential rain" dat de spelers hinderde om hun beste spel te spelen en de baan nog zwaarder maakte.
Joost Luiten startte de laatste dag met een slag voorsprong op Pablo Larrazabal, maar na een tegenvallende 74 - met alleen een birdie op achttien - bleek de eerste plaats van eigenaar te zijn verwisseld. En het was niet de Spanjaard die met de trofee in zijn handen stond, maar Paul Casey. Larrazabal werd overigens na een 75 vierde.
'Aan het begin van de week was ik tevreden geweest als je had gezegd dat ik gedeeld tweede zou zijn', aldus Luiten. 'Ik was moe, had net de kwalificatie voor het Brits Open gespeeld en gemist. Maar gaandeweg voelde ik me weer beter, zeker toen ik een goed eerste ronde had gespeeld. Natuurlijk speel je om te winnen, maar het liep vooral op de greens niet. Dan moet je met een gedeelde tweede plaats tevreden zijn.'
De 25-jarige Casey had sinds begin 2011 niet meer gewonnen op de Europese Tour en een reeks blessures - zoals een gebroken sleutelbeen als gevolg van een snowboardongeluk - hadden hem op de wereldranglijst ver teruggeworpen. Casey begon het Iers Open als de nummer 169 van de wereld.
'Aan de ene kant opluchting en aan de andere kant tevredenheid', beschreef Casey na afloop zijn gevoel. 'Dit is allemaal zo sweet.'
Casey speelde de laatste ronde zoals gezegd in 67 slagen voor een winnend totaal van veertien onder par. Hij passeerde Luiten met, vanaf acht, vijf birdies in zes holes tijd, al werd het nog even spannend toen Casey met bogeys op vijftien en zestien de deur open zette voor de Nederlander: -12 om -11.
Maar prompt liet Joost Luiten met een 3-putt op zestien zijn derde bogey van de dag noteren en de strijd was gestreden. Casey eaglede zelfs de par-5 achttiende om zijn twaalfde zege op de Europese Tour nog meer cachet te geven.
'Na de 3-putt op zestien wist ik dat ik voor de tweede plaats speelde', kijkt Luiten terug. 'Al houd je de hoop dat Casey misschien nog de fout in zou gaan. Maar dat gebeurde niet.'
De inwoner van het Engelse Esher had drie slagen voorsprong op Joost Luiten en op Robert Rock, die met een birdie-birdie finish via een 71 ook op elf onder par was gekomen.
Die laatste putt voor birdie was overigens nog heel wat waard voor Luiten, die in plaats van met 125.200 euro nu met 173.710 euro naar huis ging.
Volgende week speelt Joost Luiten zeker het Open de France. 'Misschien doe ik daarna aan het Schots Open mee', zegt hij. 'En dan is er nog een kansje op het Brits Open. Maar als ik dat kampioenschap niet kan spelen, dan is er nog geen man overboord. Dan neem ik lekker even vrij om me op te laden voor het PGA Championship in Amerika.'
'Al met al heb ik de laatste weken laten zien dat ik progressie heb gemaakt. Het gaat er nu om om dit vast te houden, om de volgende stap te zetten.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten